Je was afgelopen week de enige moeder die ik in de supermarkt zag lopen die haar kind bij zich had. Winkels en overheid roepen op zoveel mogelijk alleen te komen, dus ook zonder kinderen. Zouden ze snappen hoe lastig dat soms kan zijn en dat je niet altijd even snel iemand voorhanden hebt om even op je kind te passen als de koelkast leeg is?
Hoe oud is je zoontje? Twee, misschien drie jaar schatte ik hem. Hij zat zo mooi rechtop in je winkelwagen die jij achter je aan trok en hij had de boodschappen binnen handbereik. Je was heel druk met je lijstje en de zelfscanner op je telefoon, je had niet precies in de gaten wat er allemaal in je karretje je gebeurde.
Terwijl jij probeerde zo snel mogelijk je boodschappen te doen, greep je zoontje zijn kans om alles te pakken waar hij bij kon komen. Niet alleen uit de schappen, maar ook vanuit jouw kar terug in het schap of in een ander karretje. Zo nu en dan merkte je wat van zijn activiteit en dan zei je hem van de boodschappen af te blijven. Ik liep een poosje achter je en bleef je een poosje volgen omdat het zo leuk was om te zien hoe lang het zou duren tot je iets in de gaten zou krijgen.
We waren twee gangpaden door en bij de zuivel werd je aangesproken door die vriendelijke meneer die je vertelde dat je zoontje heel royaal was maar dat hij geen geraspte kaas nodig had. Verbaasd keek je achterom en zag hoe de inhoud van je kar totaal niet meer overeen kwam met jouw lijstje en wat je al gescand had. Ik stond een eindje verderop en zag het gebeuren.
Onderweg had ik me echt al voorgehouden dat ik iets tegen je moest zeggen maar het was gewoon te leuk om achter jullie aan te blijven lopen. Sorry dat ik niet eerder iets tegen je gezegd heb...
